12-Ekim /pazartesi günü Defne'nin gittiği anaokulunda seramik ve resim öğretmenliğine başlıyorum.Daha önce bu konu ile ilgili Defne ile konuşmuştuk ama hep sessiz kalmıştı..dün aramızda bir konuşma geçti,..
Defne: anne sen şimdi mi öğretmen olacaksın
Ben : yok..haftaya olucam
Defne: anne öğretmen olma (gözler hafiften sulanmaya başladı)
Ben: şu an net değil annem zaten( 1 hafta içinde alıştırırım diye öyle dedim),netleştirmek için Bihter öğretmeninle konuşucağım bugün..
Defne:.....
Defne: peki sen öğretmen olunca benim ANNEM kim olacak?(gözyaşları boşalır...)
Yavrum benim çalışınca,annelik görevimin biteceğini düşünüyor..
çok etkilendim bu cümlesinden ,içim ısındı birden ,tebessüm edip ,dolu dolu sarıldım kızıma..
:)
2 yorum:
Güzellik...yerim ben senin o zeytin zeytin bakan gözlerini..
Anneler her şeyden vazgeçer de..sizden vazgeçmez..güzel kızım üzülme sen :)
doğru dediniz sevgili Doğa;
anne olmak herşeyin üstünde bir kelime ve bunu tadabildiğim için de hergün şükrediyorum :)
o kadar masumlar ki hayal dünyaları da aynı şekilde saf ve temiz...o an kimbilir neler geçti aklından :))
samimi mesajınız için teşekkürler..
sevgiler..
Yorum Gönder
sitemi ziyaret ettiğiniz için teşekkürler